२६ साउन २०८०, पाँचथर । कथाकार पुष्पहाङ लोवाको याक्थुङ (लिम्बू) भाषाको कथा सङ्ग्रह ‘मना लाङ्योःक्खा?’ को शुक्रबारफिदिममा चर्चा गरिएको छ । फिदिमस्थित चुम्लुङहिममा आयोजित कार्यक्रममा साहित्यकारद्वय मधुराज केरुङ र एल.बी. नेम्बाङले ‘मना लाङ्योःक्खा?’ कथाकृतिमाथि समिक्षात्मक टिप्पणी गरेका थिए । कथाहरुमाथि…
– राज माङ्लाक कसले बनाए हिंड्दाहिंड्दैको पहाडलाई टक्क रोकेर यति सुन्दर र बस्न लायक आवादी कस–कसले रोपे होलान् कोदो र घैयाधानका बालामा अडिबस्ने मसिनु–मसिनु जिन्दगी सबैभन्दा पहिले मनको धागो वारिपारि टाँगेर कसले सभ्यताको तान बुन्यो होला र, त्यो पहिलो लुगामा…
११ साउन २०८०, पाँचथर । लिम्बू कथानक चलचित्र ‘थिम्’ को हङकङमा प्रिमियर शो हुने भएको छ । अगस्त २७ साँझ साँढे ६ बजे जोर्डनस्थित याउ मा तेइ कम्युनिटी हलमा ‘थिम्’ को प्रिमियर शो हुने बताइएको छ । चुम्लुङहिम जोर्डनमा आयोजित…
– प्रकाश लोहार साथ छुटेपछि माया, आँशु बनि झरिरह्यो, यादहरुलाई थुन्न सकिंन, आँखाबाट बगिरह्यो । सधैं पोलिरहन्छ तिम्रै यादहरुले यो कलेजीमा, तिम्रो माया मार्न सकिंन, मुटु दीप बनी जलिरह्यो । आउँछौ भनि पर्खिरहन्थें, एक्लै जुनेली रातमा, फर्कि आएनौ आसाको दियो…
– पूर्ण ‘परिचित’ जबेगु कोही अरुलाई रित्याएर, आफू भरिएर जान्छ, समयले पनि अचानक चोटै–चोट दिएर जान्छ । भाग्यको खेल हो कि सायद, कोही जीवनभरी, खुसी हुदै जान्छ, कोही आँसु पिएर जान्छ । सहन धेरै गाह्रो हुँदो रहेछ साथी ! जब…
– गगन जबेगु ‘खाम्बेक’ म बिना नि तिमी एक्लै, बाँच्न सिक्दै गर्नु सानु, दु:खहरू बिर्सिदेउ, हाँस्न सिक्दै गर्नु सानु । माया रै’छ जिन्दगी यो, जति पीडा भए पनि, तिम्रो माया मेरो लागि, साँच्न सिक्दै गर्नु सानु । सधैं तिमी मुस्कुराउने,…
– इवारा जबेगु पानी आयो झरी आयो, बर्खामास आयो, सँगै बाढी–पहीरो आयो, के बिनास आयो । बर्षासँग खुसी अनि, उमंग नि आउन्थ्यो, यसपाली त मनैभरी, मात्र त्रास आयो । साँझ फर्कि आउँछु भनि, वेशी गा’को भाई, उस्तै फर्कि आएनन्, केवल…
– युगल सुनुवार हरेक कुराको समय आउँछ, जहाँ जिन्दगीको लय आउँछ । दुःख पाएँ भनेर, दुःखी नहुनु, एकदिन पक्कै सुखमय आउँछ । तिमी कलम लिएर लडिराख, तिमीलाई खोज्दै विजय आउँछ । बाह्र वर्षपछि खोला फर्किएझैं, जिन्दगीमा खुसीको प्रलय आउँछ ।…
– अम्बिका योङहाङ १. तिम्रो कुरा सधैंभरी, बर्खामासे भल जस्तो, मेरो कुरा पहाडको, सफा सङ्लो जल जस्तो । तिमीसँग घण्टौंसम्म, कुराकानी भए पनि, किन लाग्छ मलाई यस्तो, मात्र केहि पल जस्तो । तिम्रो रुप तिम्रो अङ्ग, हेरि हुन्छु म त…
– फबिन तुम्बापो कहाँ छन् फूल अर्थात्, फूलका फुलीहरु, रित्तो–रित्तो देख्छु तिम्रा, अञ्जुलीहरु । पिरतीमा टुक्रिसकेको, मान्छे हुँ म, नउठाउ मेरो सामु मायाका, हिमचुलीहरु । अब यो मन मन रहेन, सम्झ पत्थर भइसक्यो, नपठाउ सम्झना र नचलोस, बाडुलीहरु । सुन्छु…